சவுதி ஆட்டம் - 2

தமாம் விமான நிலையத்திலிருந்து அலுவலக பேருந்தில் பயணம். பிலிப்பினோ ஓட்டுநரிடம் எங்கு செல்கிறோம் என வினவினேன். Company camp க்கு செல்கிறோம் என்றான். Camp என்றவுடன் Mandapam Camp தான் நினைவுக்கு வந்தது.


அடிக்கடி மண்டபம் முகாமிற்கு சென்று வந்திருக்கிறேன்.சிறு வயதில் மண்டபம் முகாமிலிருக்கும் மீன்காட்சியகத்தில் கடற்பசு பார்த்தது, அருகில் உள்ள குருசடி தீவு க்கு சென்றது, நிழலாடியது.
ஒரு முறை சிறிய திமிங்கலம் மண்டபம் கடற்கரையில் உயிருடன் ஒதுங்கியது. உயிருள்ள திமிங்கலம் மேலே ஏறி விளையாண்டது இன்னும் பசுமையான நினைவுகள். இதில் சோகம் என்னவென்றால் திமிங்கலத்தை காப்பாற்ற அரசு/மக்கள் எதுவும் செய்யவில்லை. தற்சமயம் மண்டபம் முகாமில் நிறைய மாற்றம் இலங்கை அகதிகள் தவிர.


அலுவலக முகாமில் தங்கவைக்கப்பட்டேன். இரண்டு நாட்கள் கழித்து வேறு முகாமிற்கு மாற்றி விட்டார்கள். எதுவுமே பிடிக்கவில்லை. பேசுவதற்கு 1 ரியால் நாணயமாக தொலைபேசி பெட்டியில் போடவேண்டும். 10 ரியால் கொடுத்தால் 9 ரியால் கொடுப்பார்கள். தொலைபேசியில் என் அண்ணன் ' என்னடா! தமாமில் இன்று குண்டு வெடித்ததாமே? அங்கு எதுவும் பிரச்சனையா?'.என்றான். மறுநாள் பேப்பரை புரட்டினால் 'மூச்'. சவுதி மன்னர் பக்கத்து நாட்டு மன்னருடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தார். பத்திரிகை தணிக்கை.

'Jubail Petrochemya' வில் வேலை சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை/தெரியவில்லை. வேலை இடத்தில் எங்கும் பிலிப்பினோ அதிகாரம்தான். மீட்டிங்கில் தகாலுதான் (பிலிப்பினோ மொழி) பேசுவார்கள், ஏனென்றால் மீட்டிங்கில் நான் மட்டும்தான் பிலிப்பினோ அல்லாதவன். எனக்கு கொடுத்த இந்திய தொழிலாளர்களோ சுத்தம். நானே ஒன்றும் தெரியாத கப்பி. எனக்கு வாய்த்தவர்களோ என்னை விட பெரிய கப்பிகள். 1 மாதம் வேடிக்கை பார்த்தேன் வேலையையும் மீட்டிங்கையும். என் ராஜினாமா கடிதத்தை அனுப்பினேன்.


மனிதவள மேளாளர் எனக்கு புத்திமதி கூறி 'பிலிப்பினோ கூட்டத்தை குறைப்பதற்குத்தான் நான் இந்த பொறுப்பை ஏற்றிருக்கிறேன். கொஞ்ச நாள் வேறு projectல் வேலை செய், பிறகு முடிவு செய்' என்றார். எனக்கும் நல்லதாக பட்டது. இரண்டொரு நாளில் ' Yanbu' செல்ல ஏற்பாடாயிற்று. தமாமிலுருந்து யான்பு செல்ல 24 மணி நேர (ரியாத், மதினா வழியாக) பேரூந்து பயணம். மிக இனிமையான பயணம்.


பேரூந்தில் மூன்றே பேர்தான், நான், பிலிப்பினொ ஓட்டுநர், ஒரு மலையாள நண்பர்.சாலை இருபுறமும் sand dunes பார்க்க கண் கொள்ளா காட்சி. சாலையின் ஒரு புறத்திலிருந்து மறுபுறம் மணல் தண்ணீர் மாதிரி ஓடுவது அழகு. சில இடங்களில் மணல் சாலைக்கு வந்தால் ஒதுக்குவதற்கு புல்டோசர். சாயந்திரம் ரியாத்திற்கு வெளியே ஒரு சாலையோர உணவு விடுதியில் இரவு உணவு. வித்தியாசமான மோட்டல். கீழே உட்கார்ந்து சாப்பிடவேண்டும். சாப்பிட்டவுடன் ஹுக்கா & தலையணை இலவசம். அதன்பின் கொஞ்ச நேரம் தூங்கி எழுந்து செல்லலாம். எங்கள் அருகே ஐந்து பேர் ஒரே தட்டில் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். தட்டில் அரை ஆடு சமைத்து வைத்திருந்தது. நான் சாப்பிட்ட வான் கோழி பிரியாணி. துருக்கி நாட்டு style. மசாலா/எண்ணெய் மிக குறைவு. திண்டுக்கல் தலைப்பாகட்டி பிரியாணியில் மசாலா கொஞ்சம் தூக்கலாக இருக்கும். ஹதராபாத் paradise பிரியாணி காரம்/மணம் அதிகம். பங்களாதேஷ் பக்ருதின் பிரியாணியில் மசாலா இருக்காது. ஆனால் சுவை அதிகம். ஒவ்வொரு பிரியாணியும் தனி ரகம் & தனி சுவை.


இரவு முழுவதும் பேரூந்து பயணம், அதிகாலை ஆள் அரவமில்லாத ஒரு சிறிய சாலையில் நின்றது. 2 மணி நேரம் ஓய்வு என்று ஓட்டுநர் கூறி அருகில் இருந்த சிறிய மணல் மேட்டில் படுத்து உறங்கிவிட்டான். பேரூந்துக்கு வெளியே வந்தேன். ஒரு பக்கம் கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை ஒன்றுமில்லை வெறும் கட்டாந்தரைதான். மறுபக்கம் தூரத்தில் மலைகள். மலையில் ஒரு செடி கூட கிடையாது. மலை என்று கூறுவதைவிட கற் குவியல் என்றுதான் சொல்லவேண்டும். சிறிய கற்களை அழகாக அடுக்கி வைத்த மாதிரி. அடியில் உள்ள ஒரு கல்லை உருவினால் போதும் மொத்த மலையும் சரிந்து விழுமோ என்ற ஐயம்.



சிறிது நேரத்தில் ஒட்டகக் கூட்டம் தென்பட்டது. சிறியதும் பெரியதுமாக வித விதமாக ஒட்டகங்கள். சின்ன முட்களை சாப்பிட்டது. வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த போது ஒட்டக மேய்ப்பாளர் எங்களை நோக்கி வந்தார்.

கையில் பெரிய கம்பு. கருப்பு போர்வை போன்று உடை. முகத்தை மறைத்திருந்தார். அருகில் வந்தவர் முகத்திலிருந்த துணியை விலக்கி என்னிடம் தமிழில் பேச ஆரம்பித்தார்.



சவுதி ஆட்டம் தொடரும்.....